کاربرد فیلم های نانوکامپوزیت بر پایه پلی اتیلن با دانسیته پایین حاوی خاک رس آلی اصلاح شده با نانوفلزات در بسته بندی پنیر لیقوان

سابقه و هدف: پنیر لیقوان از جمله پنیرهای سنتی پرطرفدار ایرانی است که به دلیل عطر و طعم فوق العاده از دیرباز مورد توجه عموم قرار داشته است. به دلیل تولید این پنیر از شیر خام وجود میکروارگانیسم های پاتوژن و عامل فساد در آن اجتناب ناپذیر است. لذا هدف از این پژوهش کاربرد فیلم های فعال نانوکامپوزیتی حاوی نانورس آلی و نانوذرات فلزی در پلیمر پلی اتیلن با دانسیته پایین در پنیر لیقوان بود. مواد و روشها: بسته های پنیر با استفاده از فیلم های نانوکامپوزیت تهیه و در در دمای ºc 4 نگهداری شد. آزمون های میکربی و فیزیکی شیمیایی پنیر بسته بندی شده بلافاصله پس از بسته بندی (لحظه صفر) و پس از 7، 14، 21 و 28 نگهداری مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد سرعت رشد باکتری های کلی فرم و استافیلوکوکوس اورئوس در پنیر لیقوان بسته بندی شده در فیلم های نانوکامپوزیتی پلی اتیلن حاوی رس اصلاح شده آلی با فلزات نقره و مس تا 28 روز پس از انبارمانی به صورت معنی داری (05/0p<) کاهش یافت. در صورتی که این بسته بندی تأثیری بر روند کلی تغییرات باکتری های لاکتوباسیلوس نداشت. نتایج آزمون مهاجرت نانوذرات فلزی با توجه به استانداردهای اتحادیه اروپا و اداره دارو و غذای آمریکا بر ایمن بودن استفاده از نانوکامپوزیت های حاوی نانوذرات فلزی دلالت داشتند. نتیجه گیری: فیلم پلی اتیلنی حاوی نانورس اصلاح شده آلی با نانوذرات فلزی نقره و مس سبب کاهش باکتری های کلی فرم و استافیلوکوکوس اورئوس و عدم تأثیر قابل توجه بر روند تغییرات کلی فلور میکربی پنیر گردید. واژگان کلیدی: پنیر لیقوان، زمان ماندگاری، نانوکامپوزیت، نانورس، نانو نقره